Sen üşürsen
Donarız bizler
İliklerimize dek işledi
O kar o sis o fırtına
Sıcak yuvalarımızda

Yaktın bizleri
Sen donarken buzlar arasında

Kaç zamandır ağlamazdı şu gözlerimiz
Hep kahırla bakarken ekranlara
Hep umut umutsuzluk arasında

Sonsuzluğun rabbine teslimiyetin
Bir teselli oldu bizler için
Sen farklıydın inanıyorum, farktın
Bir Mart günü akşamüzeri
Üşürken o çok sevdiğin vatanın dağlarında
Bizim yüreğimizi yaktın
Bir ülkeyi ağlattın

Umut hayat demektir
Gözledik ineceksin diye o sisler arasından
Dilimizde dua Allahım ne olur diye yakardık
Ben ağladım
Seni tanımayan kızım ağladı gözyaşıma bakarak
Her şey zikir içinde
Seni kucaklayan dağ
Üzerine lapa lapa yağan kar
Ve sen
Güzel insan

Acıların bitecek kavuşacaksın maşukuna
Sözlerin anlam kazanacak
Geç olsa da

Ateş her evde her hanede
Kıymet vermeyenler veremeyenler bahanede
Ulu çınarlar ayakta ölür güzel insan
Çıkıp gelmez isen o ulu dağlardan
Yankılanan sesini duyamazsak uzaklardan
Allaha emanet ederken ki halinde
Hatırlayacağız seni ellerinde karanfil
Yüzünde tebessümle

Özleneceksin bir ağabey bir kardeş gibi
Her kış mevsiminde içimiz ateş gibi
Hep sisli yollara hep patikalara düşecek yolumuz
Siluetini arayacağız gün sonlarında
Doğuşu beklenen güneş gibi

Seni
Sonsuzluğun sahibi kucaklasın merhametiyle
Hoş sohbetlerinde ol melekleriyle
Seven tüm yüreklerin dilekleriyle

Yanaklarımdan aşağı süzülen yaşlar
Bir elçi olsun ulu Sultan’a
Yalnız değildin asla olmayacaksın
Her nerede isen peşindeyiz dua dua


Dantel dantel işlenecek hayat gergefine
Baharlarını görmek için ülkende açan çiçeklerin
Attığın tohumlar sulanır arkada kalmasın gözlerin

Üşüme sen,
Sen üşürsen donarız bizler
Yüzümüzde çaresizlikten kalıcı izler
Boğazımda bir düğüm güzel insan
Anlatabilir mi kaybedilen değeri
Kifayetsiz kalan sözler

Annenin ak bürgüsü kadar lekesiz
Manası kadar derin
Sözlerindeki tevekkül ve metanet
Senin gibi bir eserin

Tut ellerimden soğuğunu bende hissedeyim
Üşüme n’olur üşütenlere inat
Kapanan pencere değildi
Keserken güneşi
Gökyüzü hüznünü bildirdi aslında
Peşi sıra kaybolan bir değerin
Kızgınlığındandı onca fırtına, tipi
Anlamayana anlayamayana
Bildiğim bir şey varsa güzel insan
Yalnızlık ve gariplik
En büyük
En kıymetli değerimizdi


Yol yokuş geçit zor
Hava soğuk
Ama umut ve iman
Yankı buldu beril dağlarında
Oraya düşen sen değil
Bir ülkenin geleceklerinden umutlarından biriydi
Enkazın altında kalan
Güya gücün sahipleriydi!
Yaşarken koparamadığın fırtınayı
Giderken çıkardın
Güle güle
Yolun açık,
Akıbetin güzel
Allah yardımcın olsun